Siyaset ve müziğin babaları

Yıllarca ön planda görmeye alıştık. Bir FETÖ organizasyonu sonucu kendi kendini pasifize etme moduna girdi. Önce parti başkanlığını bıraktı. Sonra aktif siyasette vites küçülttü. Yakın dönemin "ikileme seçimi"yle yeniden ön plana çıkar gibi. Devlet Bahçeli engellemese Meclis Başkanlığı -Cumhurbaşkanı Vekili- kartviziti bastıracaktı. Yıllar yılı omuzladığı partisi bile ön seçim tezgahıyla ikinci sıraya indirdi. Hem de kendi ili Antalya'da. O arada demeçleri manşetlerden tek sütuna dönüştürülmüştü.

Tarafsız Bölge'de görünce hemen televizyonun önüne kuruldum. Anadan Ak Partili doğma Abdulkadir Selvi ile sonradan olma Hande Fırat'ın "ağaçkakan soruları"na rağmen Baykal iyiydi. Baştaki tutuk halini paslanmışlığına verdik. Neyse ki sonradan açıldı.

...

Millî Eğitim'deki müdahalelerin yanlışlığına değindi. Köklü liselerdeki yeni organizasyonları tenkit ederken Kuleli'yi unutmadı. Askeri sağlık tesislerinin -Gülhane- el değiştirmesini ağır şekilde kınadı. En önemli vurgusu ise "Başkanlık Sistemi'ne karşıyım" oldu. Sebepleri sıralarken, Cumhurbaşkanı'nın danışmanlarının icraat ve söylevlerinden örnekler verdi. Deniz Baykal, hayatımın hiçbir döneminde oyumu alamadı. Ancak beğendiğim bir politikacıdır. Sempatimin iki ana nedeni var. Biri bu ülkenin pek çok ferdinin ortak yargısı; "çapkın politikacı sevilir". Kimileri kızsa da, bu gerçektir. Merhum Adnan Menderes'ten başlayarak epey ismi sıralayabilirim. Hatta sınırlarımız dışına çıkarak bir başka Akdenizli ülke İtalya'dan birini listeye dahil edebilirim; Berlusconi. Sanırım bu ad yeterli. Beyaz Saray'ın Oval Ofisi'ne yani Clinton'ın maceralarına kadar uzanmaya gerek yok.