Bir garip ölüm hikâyesi
Yaşamda birikmiş servet, bazen ölümün üzerinde perde olur. Pazartesi günü Onlar yayınında İBB’ye bağlanan Hüseyin Gün dosyasında soruşturmayı başlatan ilk taşı anlattım.
Hüseyin Gün’ün “manevi annem” dediği Seher Alaçam’ın gerçek oğlu Ümit Alaçam, annesiyle ondan 24 yaş küçük Hüseyin Gün arasında gerçekte bir gönül ilişkisi olduğunu, “manevi annem” sözünün bunun perdesi olduğunu, annesinin Hüseyin Gün tarafından önce dolandırılıp sonra öldürüldüğünü iddia ediyordu. Buna dair raporları da yargıya sunmuştu. Gelgelelim cinayet ve dolandırıcılık dosyası bırakılıp olayın siyasi boyutu öne çıkarılmıştı.
Programdan sonra o kadar “Benzer çok dosya var” hikâyesi dinledim ki...
Ömrünün son döneminde olan yurttaşlarımızın, “manevi annelik”, “manevi yeğenlik”, “manevi kardeşlik” gibi bahanelerle servetleri yer değiştiriyordu.
Biri özellikle dikkatimi çekti. Evet, işin içinde yine siyaset vardı. Evet, yine belediye vardı. Evet, yine para vardı. Ama sonucu farklıydı. Bu sefer Cumhur İttifakı olunca beklediği ilgiyi görmemişti.
Şöyle anlatayım...
ÖLÜM GÜNÜ YENİ VASİYET
Ermeni yurttaşımız Hripsime Sayrin 24 Mayıs’ta vefat etti. Öldüğünde 79 yaşındaydı. Hali vakti de yerindeydi. Sekiz adet çok değerli gayrimenkulü, bankalar ve finans kuruluşlarında yüksek meblağlarda parası vardı. Duldu ve çocuğu yoktu. Tek resmi mirasçısı kardeşi Onnik Dellaloğlu’ydu. Mirasının ona kalması bekleniyordu. Öte yandan, 2023 yılı martında, aklı başındayken kendi el yazısıyla bir vasiyetname hazırlamıştı. Mal varlığını kardeşinin çocukları olan yeğenleriyle yetim çocuklara sahip çıkanlar başta olmak üzere Ermeni vakıfları arasında tek tek paylaştırıyor, ölümünden sonra nasıl gömülmek istediğini anlatıyor, tablolarına bile vasiyette yer veriyordu.
