Anayasa, kimlik siyaseti ve emperyalizm

Yeni anayasa tartışmaları, kimlik ve yurttaşlık tartışmalarıyla birlikte, gündemdeki yerini koruyor. İktidarın, sayısal olarak da siyasal olarak da yeni anayasa yapacak gücü yok. Anayasa değişikliği için de muhalefetle uzlaşmak zorunda. Bu da olası değil. Toplumun gündeminde ise ne yeni anayasa talebi var ne anayasa değişikliği. Gündem işsizlik, yoksulluk, pahalılık… 

Kimlik siyasetini savunanlar, siyasal İslamcılar, etnik ayrılıkçılar, numaracı cumhuriyetçiler, genelleyici ve indirgemeci bir tavırla, hem insanları etnik, dinsel, mezhepsel kimlikleriyle tanımlıyor hem de ayrıştırıcı, dışlayıcı, ötekileştirici, ırkçı bir dil kullanıyorlar. Hele de kendilerine “liberal sol” diyenler, bunu ilericilik sanıyorlar. Faşizme zemin hazırladıklarını bilmiyorlar. Sınıf siyasetini, sınıfsal çelişkiyi duymamışlar.  

Örneğin; HDP’ye oy veren yurttaşlarımızı anlatırken “Kürt seçmen” diyorlar. Lakin CHP, MHP, İYİ Parti’ye oy verenleri anlatırken “Türk seçmen” demiyorlar.