Gündem Türkiye

NATO Parlamenter Asamblesi Bahar Toplantısı için Gürcistan'ın başkenti Tiflis'teyiz.
Ramazan'ı vatandan uzakta, özellikle de ezan sesinin duyulmadığı topraklarda karşılamak tarifsiz burukluk veriyor. Neyse ki Tiflis, diğer ezansız topraklara nazaran daha “dost” hatta daha “bizden” bir şehir.
Tiflis'in Kars, Ardahan, Erzurum, Artvin gibi şehirlerimizden neredeyse tek farkı ezansız olması. Onun dışında dil, insan yüzleri ve coğrafya hiç yabancı değil. Çok sayıda Gürcü vatandaşa sahip Türkiye için Tiflis, tıpkı Batum gibi, ülkemizle arasına sınır çizilemeyecek bir şehir. Tiflis sokaklarında her köşe başında bir Türkiye markasına, Türk lokantasına, Türkçe konuşanlara rastlamak mümkün. Gürcistanlı Azeriler kadar, Azerbaycan ve İran'dan gelen Azeriler de Tiflis'te kendinizi yabancı hissettirmiyorlar.
Tiflis deyince bir de Cemal Paşa geliyor akla. İttihat Terakki'nin Talat ve Enver'den sonra 3. Paşası olan Cemal Paşa, 1922'de iki Ermeni tarafından Tiflis'te katledilmişti. Naaşı Kazım Karabekir tarafından derhal Türkiye'ye getirtilen ve ihtiramla defnedilen Cemal Paşa'yı Tiflis'te yâd edecek hiçbir işaret bulunmuyor. Kim bilir, belki de Gürcistan'daki hatırı sayılır Ermeni nüfusu buna izin vermiyor.
Gürcistan, 2008 yılında Rusya'nın ağır saldırısına ve işgaline sahne oldu. Abhazya ve Osetya bölgeleri bağımsızlıklarını ilan ettiler ve Rusya Federasyonu'na bağlandıklarını duyurdular. Bu iki bölgede yaşayan Gürcüler göç etmek zorunda kaldılar. Gürcistan siyasetinde çok az da olsa Rusya yanlıları var, ancak ülkenin neredeyse tamamı, Rusya tehdidine tepki gösteriyor ve bu tepki üzerinden milliyetçilik son derece canlı ve heyecanlı bir şekilde yükseliyor.