Lozan meselesi, siyaset ve gelecek…

Örgütün silah bırakma açıklaması, Türkiye için bir devrin kapanmasına ve siyasetin normalleşmesine dair işaretler taşıyor.

1970’lerin ortalarından bu yana Kürt çatışmasında yaşanan kayıplar ortada. Bu çatışmanın ülke siyasetine ve demokrasisine çıkardığı fatura da öyle. Sadece son 10 yıl özellikle bu bakımdan korkunç bir bilanço içerir. Dış politikasının militerleşmesi, güvenlik ideolojisinin hükümranlığı, temsili demokrasinin özünü bozan kayyum uygulamaları, ölçüsüz terör yasaları, siyasi tutuklamalar ve keyfilikler, (FETÖ ve) “Kürt tehdidi” üzerinden dile getirildi ve gerekçelendirildi. Otoriter bir düzen buradan hareketle yapılandı. Muhafazakar-asker-milliyetçi kutsal ittifakı, bu tehdit algısı mümkün kıldı.

Barış süreci nasıl ilerleyecek, henüz bilmiyoruz, ancak başlangıçlar umut vericidir.

Özellikle silahın susması son derece kritiktir.

Umut beslemeye, demokrasi istikametinde düş kurmaya, düşlere bir adım yaklaşmaya işaret eder. Silahın susması, devletin, Kürtlerin siyaset yapması önündeki engelleri kaldırması, yasal düzenlemelerle Kürt taleplerinin karşılanması, Türk-Kürt ortalığının toplumsal yeni ruh halini tanımlaması bu düşler...