Bir aşk hikayesi!

Aşk ve öfke, ikisi de aklı zail eder. İkisi de hastalıktır. 

Aklı zail eden şeylerden uzak duralım. Her şey bir puta dönüştürülebilir, dikkat edelim aklımızı da put edinmeyelim. 

Akıllı olmak güzeldir, “akılcı” olmak değil. Müslüman olmak güzeldir, “Müslümancı” olmak değil.

Allah’a “kul” olunur. Resulüne “Ümmet”. Onlara aşık olunmaz. Sahi bu bizim AB, ABD, NATO aşkımız ne zaman, nasıl bitecek? Bunlara aşık olanlar, onlarla birlikte haşrolacaklarını hiç düşünmüyorlar mı? 

Bir bebekten katil üreten bir düzen var. Bir de belhum adal esfeli safilin seviyesinden insanı ekmeli mahlukat, eşrefi mahlukat seviyesine yükselten bir din var. 

Şeytan nefisleri saptırınca insanlar ne yapacaklarını bilemiyorlar. Birileri moda diye insanlara “keler deliğinden girmeniz gerekiyor” dese, onu da yapacaklar. CoVID günlerinde görmedik mi olanları.

İnsanlar bugün artırılmış sanal gerçeklerle, subliminal mesajlarla, toplum mühendislerinin algın operasyonları ile insanlık dışı dünyalara sürülüyorlar. 

Meta Verse konusunda olduğu gibi; “asıl gerçek” sandıkları, “artırılmış gerçeklik”le kurgulanmış “deepfake”lerin ürettiği yalanların peşine takılıyorlar. Bu kalabalıklar sanal liderler, sanal kahramanlar peşinde koşmaya devam ediyorlar.

“Melek maskeli Şeytan”larla dolu çevremiz. Çıplak kıralın kaftanına övgüler dizen danışmanları, trolleri, mediaları ile yalan rüzgarlarının toz ve dumanından göz gözü görmüyor.

Bizim çocukluğumuzda bir “Cilalı İbo” vardı. Bugün, “cilalı adam” devrini yaşıyoruz. Ortalık “Cilalı ibiş”lerle dolu! İbiş ortaoyununda “aptal uşak” rolünü oynayan komedyene denir.. Aptal, Şapşal.. Şaklaban, Palyaço tipler her şeyi yüzlerine gözlerine bulaştırıp, kaş yapayım derken göz çıkaran tiplerdir. Bu süzme salaklığın hat safhasında olan kişilere verilen takma ad olarak İbişler dün olduğu gibi günümüzde de her yerde varlar. Belki de İbişler “Kahtı Rical” denilen adam yokluğu dönemlerinde “günah keçisi” rolü de üstlenir. İbişleri toplamak da, dağıtmak da kolaydır. Bunların arkasından ağlayan da olmaz. Çünkü çabuk unutulurlar.