Teyakkuz, ama nasıl?

Ülkemiz bir süredir çok kritik süreçlerden geçiyor. Bu süreçten ülkemizin kazançlı çıkmasını istiyor isek çok dikkatli ve sorumlu davranmak mecburiyetindeyiz. Farklı yaşam tarzlarını ve kültürel tercihleri toplumun fay hatları haline getirmek isteyenlere fırsat vermemeliyiz. Bütün farklılıklarımıza rağmen bir kısmımızın daha fazla, bir kısmımızın ondan daha az da olsa muhafaza etmeye önem verdiğimiz ortak değerlerimiz var. Kritik süreçlerde bu değerler öne çıkıyor, varlığımızı sürdürmekte tutamak sağlıyor bize. 1200'lerin sonlarında, 1400'lerin başlarında, 1900'lerin ilk çeyreğinde karşı karşıya kaldığımız en tehlikeli süreçleri, bu değerler etrafında birleşerek aştık, “Yok olma” tehdidi karşısında bir-olmaya azmederek çıkış yolu bulduk kendimize.
O dönemlerde de insanlarımız aynı tarzda yaşıyor değillerdi. Siyaset, farklı hayat tarzlarına sahip kesimleri üst ortak değerler etrafında aynı istikamete sevketme yeteneği gösterebildiği için bu ülkedeki varlığımız hâlâ sürüyor. Önemli olan farklı kültürel katmanlar arasında geçişkenliği açık tutmak. Bu ülkenin kanaat önderleri, münevverleri, kalem erbabı farklı kültürlere savaş açmak yerine, bu kültürel katmanlar arasındaki iletişim alanlarını geniş tutmaya odaklanmalılar. Kendi kültürlerine güvenenler diğer kültürlere savaş açmaya ihtiyaç duyarlar mı hiç! Tarihî serüvenimizi gereği kadar bilmeyen yahut idrak etmeyen ama orada burada sivri sivri laflar ederek saldırıya açık zaafiyet alanları oluşturanlar hakikatte neye parmak bastıklarının farkındalar mı? Ülkemiz dört bir koldan terör şebekelerinin açık hedefi haline gelmiş iken neler konuşup yazıyoruz böyle!