Yolsuzluğu kim yapsın, kim yapmasın? Böyle bir soru, yolsuzluğun mutlaka birileri tarafından deruhte edilmesi gereken bir vazife olduğunu düşündürüyor. İlla ki yapılacak! Ama kimin yapacağını tayin etmek lazım. Şöyle bir cevap verilebilir bu soruya: Mümkünse hiç kimse yapmasın. Mümkünse mi? Bu lafta bir sorun yok mu? Mümkünse! Cevabın böyle verilmesi, yolsuzluğun olmadığı bir dünyanın mümkün olmadığı fikrini tazammun ediyor. Öyleyse düzeltelim. Hiç kimse yapmasın. Öyle bir dünya kuralım ki, hiç kimse yapmasın veya yapamasın. Öyle bir dünya kurma tasavvurunu kendimizle ilişkilendirdiğimiz zamanlar oldu. Fakat zamanı bozduk. Belki zaman bizi bozmuştur! Bırakın böyle bir dünya kurmayı, böyle bir cümle kurma potansiyelimizi de kaybettik.