Ozaman daha ümitliymişiz. ‘Ütopya’mız ellenmemiş. Ütopya da neymiş? Bize yakışmaz! Oğlum, gerçekti. . . Kullandılar. Kullanıp kullanıp hırpaladılar. Şimdi ütopyadan bile uzak, ‘esatir el-evvelin’ gibi bir şey oldu. “Yeryüzü bana mescit kılındı Ant verdim toprak şahit tutuldu” Diye başlıyor Erdem Bayazıt’ın ‘Sürüp gelen çağlardan’ şiiri. Şimdi sor bakalım, spekülatörlere, yeryüzü ne kılınmış? Arsa mı? Kupon arazi mi? “Çün defterler açılıp hesap soruldukta Yetimin hakkı soruldukta, yoksulun hakkı soruldukta Milletim omuz omza verip Kıyama duruldukta.