Bir şeyi, evvela kendin anlarsın. Sonra güzel güzel anlatırsın. Böylece anlattığın şeyi insanlar anlarlar ve kabul ederler. İnsanlar kabul edince mutlu olurlar, eski mutsuzluklarından kurtulurlar. Doğru bir şeyin kabul edilmesine sebep olduğun için sen de mutlu olursun. Herkes birbirine anlatır, bütün dünya mutlu olur. Ondan sonra sen sağ ben selamet. Zaten dünya mutlu olmak için seni dört gözle bekliyordu, Doğu, Batı bunalımdaydı, insanlığın derdine çare olmaktan iyice uzaklaşmışlardı, ne güzel, sayende kurtulacaklar. Sayende Zanax’tan da kurtulacaklar! Var mı acaba öyle bir dünya? Belki vardı. Gerçekte değil.