Karadeniz deyince ortalama vatandaşın yüzünde bir tebessüm belirir. Neden acaba? Karadenizliler çok mu komik? Dünyada tedavülde olan bütün fıkralar Türkiye’de Karadeniz’e uyarlanarak anlatılıyor. Ben de böyle yapıyorum. Trabzon-Rize şivesiyle anlattığınızda hikayenin içindeki espri daha iyi anlaşılıyor. İyi de, fıkraların komik olması için fıkranın içinde bir gariplik olması gerekiyor. Gariplik bazen salaklık şeklinde tezahür edebiliyor. Bu salaklığı en çok Karadenizlilere mi yakıştırıyoruz? Fıkrayı anlattığımda dinleyicilerden birinin yüzünde ‘Lazlar ne ahmak adamlarmış’ anlamına gelen bir ifade görürsem, benim yüzümde de ‘aranan salak bulunmuştur’ anlamına gelen bir ifade belirir. Bazen, bizim memleketin türkülerinin de buna benzer bir muameleye tabi tutulduğunu düşünüyorum. Gıy gıy gıy da gıy gıy gıy. Kemençenin bir enstrüman olduğunu düşünmek bile başlı başına komiklik.