Böyle bağırmak istedim Bandırma Füze Okulu filminden
çıktığımda... Bilinen, bilinmeyen, takdir edilen, gölgede kalan,
engellenen, teşvik edilen tüm geç mucitlerimize kocaman bir
teşekkür ve dua koptu içimden.
Yapımcı Mustafa Uslu beyazperdede bir tarih kitabı yazıyor. Ayla,
Kesişme: İyi ki Varsın Eren, Cep Herkülü: Naim Süleymanoğlu, Türk
İşi Dondurma, Müslüm... Her filmi, ülkemizin bazen gizli kalmış,
bazen gün yüzüne çıkmayı başarmış üstün insanlarını, olaylarını
nakış gibi film karelerine işleyip, yüreklerimize dokunuyor. Bu kez
de 1957 yılının Bandırma'sında hayatlarını füze yapıp. uzaya
çıkmaya adayan bir grup gencin hikayesini indirmiş arşivlerin tozlu
raflarından... (Bu arada filmi destekleyen TRT de alkışı sonuna
kadar hak ediyor)
Uzayın "Feza" olduğu yıllar... Haber bültenlerine "Ajans"
denildiği, gençlerin ideal sahibi olduğu, aşıkların el ele
tutuştuğunda yanaklarının kızardığı günler... Çocukların okulunda
onların bu uğraşlarını ciddiye almayan, hatta...