Türkiye sendikacılık tarihinde efsaneleşmiş isimlerin başında
Fukara Tahir (Tahir Öztürk) de yer alır.
Fukara Tahir 1924 yılında Kınık’ta doğdu. Uzun yıllar inşaat
ameleliği yaptı. Ardından inşaat işkolunda sendikacılığa başladı.
1967 yılında da, genel başkanlığını yaptığı Yapı-İş Federasyonu’nun
genel sekreteri Emrullah Akdoğan tarafından vurularak öldürüldü. 43
yıllık kısa yaşamında son derece onurlu bir sendikacılık yaşamı
sürdürdü.
Kemal Sülker, Fukara Tahir’in öldürülmesinden kısa bir süre sonra
Ant Dergisi’nde yayımlanan “Türkiye’de Gangster Sendikacılığı”
başlıklı uzun yazısında, Fukara Tahir’i şöyle anlatmaktadır:
“Tatlı köylü şivesi, bilgili munis bakışları, kanaatkar tutumu ve
ihtiyaçlar karşısında çare bulan zekası, onu Türkiye sendikacıları
arasında ön plana geçirmiştir. İnşaat işçileri sokaklarda yatmasın
diye bir iş hanı yapmaya koyulmuş, işçi eğitimine önem vermiş, bu
arada Ankara Belediyesi’nin Şehir Bahçesi’ni kiralamıştır.
1953-54’lerde ayda sadece 150 lira ücretle işçi davasına hizmet
eden Öztürk’ün bu fedakarca çalışması, işçilerle sarmaşdolaşlığı,
özel hayatında sınıfını inkar eden tutumlarının olmayışı, inandırma
ve eyleme geçirme gücünü de arttırmıştır.
“Kongrelerde, toplantılarda, kurullarda her vesile ile işçilerin
derdine çare arayan Öztürk, zamanla yasaların yetersiz olduğunu,
her isteğin sonunda Meclis’e dayandığını görmüştür.
“Öztürk ilk büyük mücadelesini 13 Ağustos 1962’de Karadeniz
Ereğlisi’nde Morisson firmasına karşı muhteşem bir mitingle vermiş
ve bu miting onu anti-emperyalist mücade...