"Ey Ahmed! Yerin ve göğün
hazînelerini sana verdim. O da bu zikir, salevât ve
istigfârdır."
Ebü'l-Abbas Ahmed bin İdris
hazretleri evliyânın büyüklerinden olup İdrîsiyye tarîkatının
kurucusudur. 1758 (H.1172)'de Fas'ın Atlantik sâhilindeki Meysûr'da
doğdu. Burada Abdülvehhâb Tâzî hazretlerine intisab etti ve
tasavvufta yükseldi. Sonra Mısır'a, oradan da Mekke-i mükerremeye
gitti. Daha sonra da Yemen'e gitti. Subye köyünde ikâmet etti.1837
(H. 1253)'de orada vefât etti.
Çok kerâmetleri görüldü. Onun en
büyük kerâmeti uyanık hâlde iken de Resûlullah efendimizi görmesi
ve O'ndan şifâhen salevât-ı şerîfeleri öğrenmesiydi. Kendisi şöyle
anlatır: Bir defâsında Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem)
efendimizi gördüm. Yanında Hızır aleyhisselâm da vardı. Peygamber
efendimiz Hızır aleyhisselâma, bana Şâziliyye yolunun dersini
(edebini) öğretmesini emrettiler. O da bana Resûlullah'ın huzûrunda
nasıl olunacağını öğrettiler. Daha sonra Peygamber efendimiz, Hızır
aleyhisselâma sevâbı daha çok olan zikir, salevât...