“Sen, Allahü teâlâya karşı kulluk vazîfelerini yerine getirdiğin
zaman nefsini (kendini) tanırsın..."
Abdürrahmân Vâsıtî hazretleri Tasavvuf ve hadîs âlimlerindendir.
674 (m. 1275)’de Vâsıt’ta doğdu. 744 (m. 1343)’de Bağdad’da vefât
etti. Vâsıtî, “Tiryâk-ül-muhibbîn” kitabında, tasavvuf büyüklerinin
hallerini, hocalarını ve talebelerini anlatmaktadır. Bu kitaptan
bazı bölümler:
Seyyid Ahmed Rıfâî hazretleri buyurdu ki: “Sen, Allahü teâlâya
karşı kulluk vazîfelerini yerine getirdiğin; nefsinin isteklerine
uymadığın, cenâb-ı Hakkın râzı olduğu yolda yürüdüğün zaman nefsini
(kendini) tanırsın. Nefsini tanıyan ise, Rabbini tanır. Büyüklerine
saygı, küçüklerine şefkat ve merhamet göstermek, kötülere iyilik,
iyilere daha güzel muâmele etmek, hikmet ve ilim sahibi olanların
nasîhatlerini dinlemek, bayağı ve aşağı olanlarından uzak durmak,
zayıf ve güçsüzlere yardım etmek, onlara sıkıntı vermemek sûretiyle
insanların haklarını yerine getirdiğin zaman, kendini iyi idâre
etmiş olursun. Dostlarına da iyi muâmele etmiş, Rabbini râzı etmiş
olursun. Böylece insanlardan sana gelecek zararları defetmiş
olursun... O zaman sen, akıllı ve hakîm (hikmet sahibi) birisi
olmuş olursun... Eğer kendini bilmez ve tanımaz, insanların malına
ve canına zarar verirsen, Rabbini gazaplandırmış, nefsine
zulmetmiş, ahmak ve bayağı bir kimse olursun.