Dünyâ meşgalesi insanı
ilimden alıkoyar. İnsan bir anda iki şeyle meşgûl
olamaz.
Şeyh-ül-Hızâmiyye el-Vâsıtî
hazretleri Hanbelî mezhebi fıkıh âlimlerindendir. İsmi, Ahmed bin
İbrâhim’dir. 1258 (H.657) senesinde Irak’ta Vâsıt şehrininde doğdu.
Vâsıt, Bağdat ve Kâhire'de ilim tahsil etti. Burada Şâziliyye
tarîkatına intisab etti. Sonra Şam'a geldi ve ve talebe yetiştirdi.
İlminin üstünlüğünden Şeyh-ül-Hızâmiyye diye meşhur oldu. 1311
(H.711)'de Şam’da vefât etti. “Miftâhu Tarîk-ıl-Muhibbîn” isimli
eserinde şöyle buyuruyor:
"Bizlere ne kadar şaşılır ve
hayret edilir ki, gölge denilince hemen güneşin varlığı aklımıza
gelir de, Cennet denilince akla Cehennem'in geleceği, ondan
korunmak çâreleri düşünülmez ve ondan gâfil oluruz."
"Bir kimsenin, evlenip kırk
yaşına geldiği, saçına ak düştüğü, hacca gidip Beytullah'ı ziyâret
ettiği hâlde, hâlâ aklını başına toplamaması, vakitlerini oyun ve
günah olan şeylerle geçirmesi ne kadar çirkindir."
"Beş...