“O arada Rahşan Hanım geldi.
–Vebali kendine - ayağı mı dokundu ne yaptı bilemiyorum, ufak bir
sehpa üzerinde duran çayım devrildi. Daha ben içmemiştim, bir yudum
bile almamıştım.
Çay devrildi ama ne ben “bir
tane daha getirir misiniz?” diye ricada bulundum ne de o tekrar çay
getirdi. Anladım ki bu görüşmeden memnun değildi. Bu arada Ecevit
bir merakını dile getirdi: