“Aklıma
birkaç hafta önce bana verilen ama yemeyip çaycıya hediye ettiğim
kavanoz geldi...”
Bu “uşkun reçeli” ile ilgili
yaşadığım enteresan hatırayı bugün de anlatmaya devam
ediyorum...
Ziyarette kardeşim üzüntüsünü
belirtiyordu:
“Abi, arkadaşımın çok sevdiği
amcası kansere yakalandı. Tedavi için Ankara’ya sevk ettiler.
Doktorlar gerekli tetkikleri yaptıktan sonra kemoterapi (kimyasal
tedavi) için artık geç olduğunu, ilaçla ya da ameliyatla tedavi
için geç kalındığını söylemişler. Ancak doktorun biri demiş
ki:
-Sizin memleketiniz Van’da uşkun
vardır, getirin yedirelim. Hastalığın tedavisinde etkili olacağını
ümit ediyorum. Ancak şifa Allahü teâlâdandır.