“Kapının aralandığını ve Sevim Öğretmenin içeri girdiğini
görünce sevinçle ayağa kalktım...”
Öğretmenim bana böyle moral verince dünyalar benim olmuştu. Ama
sevindiğimi Sevim Öğretmen de fark etmişti… Gülümseyerek tatlı bir
yönlendirmeyle dedi ki:
-Sen öğrencisin… Bu çizdiklerin ise büyüklerin resimleri… Bunları
çizmek yerine sana bir öneri getirsem kabul eder misin?
-Ederim…
-Öyleyse yarını bekle… Sana bir sürprizim var…
Yaşasın… Bu benim için çok önemliydi… Ama yarın ne olacaktı onu da
bilmiyordum… Ertesi günü iple çektim… Gözüm sabah kahvaltısından
itibaren Sevim Öğretmende idi…