“O yuvaya layık olmadığımı abuk
sabuk sözlerle anlatarak hanımımın kalbini
kırmıştım...”
Acil işim olduğu için otostop
çektiğim aracın şoförü allak bullak olan hayatını anlatmaya devam
ediyordu:
“Bu arada yavrumu
kaydettirdikleri okulun bahçesinde, gözlerim yaşlı hâlde uzaktan
seyrettim hep... Ama “Ben senin babanım kızım?” demeye yüzüm
yoktu... Çünkü üstü başı rezil bir adamın kızı olduğunu onun
görmemesi lazımdı.
Hanıma da bir şey diyemiyordum...
Ancak, ayık olduğum zamanlar, içimi kaplayan pişmanlık duyguları,
çıldırtasıya ağlatıyordu beni... Dayanamayıp hanıma telefon açtım
bir keresinde. Dedim ki: