“Oğlum ilkokulu bitirdiğinden
beri kamyon şoförlüğü yapardı. Başka bir mesleği yoktu.”
Müfettiş arkadaşın anlattığı
hatırasını paylaşmaya bugün de devam ediyoruz:
Ama vade yetmiş bir kere... Ve
efendim, bu cenazenin de sahibi çıkmadı... Hâliyle belediyeye bilgi
verip onu da önceki cenazelerde olduğu gibi yıkayıp kefenledik,
namazını kıldık ve defnettik... Tabii, bir gün beş geçti, gencin ne
arayanı var ne soranı... Tam yirmi dört gün sonraydı... Yaşlı bir
zat çıkageldi. Kılık kıyafetinden mütevekkil biri olduğu
anlaşılıyordu.
Meğer o gencin babasıymış.
Hadiseden tam yirmi dört gün sonra oğlunun burada defnedildiğini
öğrenip araya sora gelmiş. Dedim ki:
-Beybaba, hoş safa geldin. Amma
bilesin ki oğlunuzu biz gerekli dinî vecibelerini yerine getirerek
defnettik. İşte kabri de şurası. Fakat gel götürme, burada
kalsın!