“O paranın ne olduğunu tam yirmi
sene sonra öğrendim. Meğer mükâfat içinmiş...”
Ben 1935 doğumluyum... İlkokulu
Samsun’un Havza ilçesi Yavrucak köyünde okudum. Gençliğim köyde
geçti. O zaman evler binalar ağaçtan yapılıyordu. Bu ağaçları hazır
hâle getirmek için kol hızarı vardı. Bu alet iki kişi tarafından
çalıştırılıyordu. Bu hızarla çalışmak bir sanattı. On sene bu
hızarda çalıştım. Öyle çam tomrukları biçtim ki tahtasından 4 metre
boyu 80 santimetre genişliğinde yer sofrası oluyordu. O zamanlar
yemek masası pek azdı. Yemekler yer sofrasında
yenilirdi.
Nihayet 1958’de Eylül’ün 23’ünde
asker olduk. Acemi Birliğim Manisa’da İhtisasım İzmir Menemen’de
Fahrettin Paşa Kışlasında idi. Güney Kore’ye gidecek olanları
seçtiler. Dört ay İzmir Seferihisar’da eğitim gördük. Haziranın
16’sında gemiye bindik. Akdeniz’den Süveyş Kanalı’ndan
Kızıldeniz’de Aden Limanına geldik. Gemi akşamdan sabaha kadar
mazot ikmali yaptı ve hareket etti. Hint Okyanusunda devam eden
yolculuk ile nihayet Singapur’a geldik. Hedef Güney Kore İncheon
Limanına geldik. Gemiden...