Davetliler sadece hanımlardı...
Ben de düğün sahibi olarak bir ihtiyaç olursa diye orada
bulunuyordum. Bir ara salonun dışına çıkarken yerde bir bayan saati
gördüm. Kalabalık arasında kim bilir hangi kadın
düşürmüştü... Gerçi çok güzel bir saatti. Bir süre ne
yapacağımı düşündükten sonra karar verdim: “En iyisi içeriye
girip bir fırsatını bularak hanımlara sormak” dedim...
Birkaç dakika sonra salona
geldim. İleri gelen bir kadın akrabamıza durumu anlattım. Onun
izniyle sesimi biraz yükselterek: “Hanımlar bir dakika bakar
mısınız?” dedim.
Bütün hanımlar bir anda susup
sesin geldiği yöne baktılar. Ben de biraz mahcup olmakla birlikte
mecbur niçin orada olduğumu anlatmak zorunda kaldım: