“Benim de insan olarak hayatım
olmayacak mıydı? Dinimi diyanetimi yaşamayacak
mıydım?..”
Bu gazeteyi nasıl mı tanıdım?
Biraz uzun olacak belki ama anlatmak istiyorum...
1991’de evlendim. 17 yaşımda iken
Almanya’ya gelin geldim. Daha kapıdan içeri girerken içim cızz
etti. Nasıl bir hayatın beni beklediğini anlamıştım...
Öyle insanların içine düşmüştüm
ki namaz yok niyaz yoktu… Kayınbabam da kayınvalidem de
çalışıyordu. Evde de iki kayınbiraderim vardı. Kaldığımız daire 65
metrekareydi. Ve bütün evin işlerini ben yapıyordum. Temizlik,
yemek, bulaşık, çamaşır ütü aklınıza ne gelirse…
Yaşım küçük olmasına rağmen
onları memnun etmek için âdeta kendimi parçalıyordum. Çünkü
annem tembih etmişti: