“Manisa Adliyesinden öyle bir
çıkışım vardı ki, sanki Manisa’yı fethetmiş gibi
seviniyordum...”
Manisa’da bir gazete abone
hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum...
Neyse o işlerini tamamladı. Ben
çayımı yudumladım. Sonrasında ben mahzun bir şekilde Hâkim Bey'in
ağzından çıkacak “gazeteyi artık getirme” cümlesini
bekliyorum.
Hâkim Bey bana döndü. Hoş beş
ettikten sonra “Orhan vallahi yengen gazeteyi çok sevmiş sakın
aboneliği kesme” deyiverdi. “Sen aynı şekilde gazeteyi devamlı
getir. Al bu ayki parasını da vereyim” dedi. Ben sevinçten
şaşkınlık içinde “Sayın hâkimim çok sağ ol, çok teşekkür ederim”
dedim. Hani tilkiye sormuşlar “pişmiş tavuk etini yer misin?” diye.
Tilki, "Sevinçten ne söyleyeceğimi bilmiyorum" demiş ben de aynen
öyle oldum. “Sizin kıymetli vaktinizi fazla almayayım müsaadenizi
isterim Efendim” dedim ayrıldım...
Manisa Adliyesinden öyle bir
çıkışım vardı ki, sanki Manisa’yı fetih etmiş gibi seviniyordum…
Kuşlar gibi uçarak “bu...