“Canım öğretmenim, beni o garip
günlerimde boynumu bükmemek için elinden ne gelirse
yapmış...”
Ankara’da göğsümden ameliyat
olup neredeyse ikinci dönem hiç okula gitmeyen bir öğrenci olarak
boynum bükük gittim okula. Fakat o gün okulda yaşadıklarımı bir
ömür unutmuyorum.
Sınıf öğretmenimiz İsmail Erkan
beni görünce çok sevindi. Çok sıcak bir şekilde karşıladı. Aşağı
çömeldi. Dizlerini kırıp yüzünü yüzümün hizasına getirdi.
Gözlerinin içi gülüyordu… Hâlimi hatırımı sordu.
-Nasılsın Demirhan’cım?