“Ne arabamız ne evimiz ne
makamımız vardı. Ama o kadar mutlu idik ki
anlatamam...”
Acemi pazarlamacılığımla ilgili
hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum...
Baktım o ansiklopedi ekibi bir
takım bile satamamış, köylüye bahane buluyorlardı. Bana sordular.
“Rabbime şükürler olsun çok güzel satış oldu. 14 takım sattım”
deyince şaka sandılar. Çantamı açıp satış sözleşmelerini gösterdim.
Bana hangi pazarlama okulunu okuduğumu sordular. “Okul falan
okuduğum yok” dedim. Sonra birbirimize başarılar diledik,
helalleştik...
Sabah erkenden büyük bir heyecan
ve sevinçle iş yerime geldim. Sözleşmeleri paraları Cahit Abiye
teslim ettim. Yaşadıklarımı anlattım. Çok sevindi. “Alnından öperim
çok iyi bir iş çıkarmışsın, o zaman hemen hazırlan o sattığın
ansiklopedileri bugün beraber götürüp teslimatlarını yapalım” dedi.
Bu habere ben de çok sevindim...