“O zaman ne çok sevinmiştim…
Nereden bilirdim ki yağmurdan kaçarken doluya
tutulacağımı!..”
Hatıramı gazetemle paylaşmaya
devam ediyorum...
Almanya’da çalışıp para kazanan
annem bizim kalmamız için bir ev buluyor ama elli bin lirası
çıkışmıyor. Bu parayı üç dayımın üçünden de borç olarak istediği
hâlde hepsi aynı cevabı veriyordu anneme:
-Kardeşim elimiz çok dar, O kadar
paramız yok inan ki…
Peki sahiden yok...