Radyoda benzinin litresinin 275
kuruştan 325’e çıktığını öğrendik, ne kadar
pahalanmıştı(!)
Eşimin stajı bitmiş, kura çekimi
hâkim olarak Hakkari’ye çıkmıştı. Hakkâri’ye varmıştık. Hava
aydınlanıp insanlar yolda yürümeye başlayınca Hâkim Lojmanlarını
sorduk. Gösterdikleri yere gittik. Önünde durduğumuz lojmanım Hâkim
Adnan B.’ye ait olduğunu öğrendik. Bizi gülerek karşıladılar.
Eşimin yeni atanan hâkim olduğunu, benim de Malatya Maiyet Memuru
olduğumu söyledim.
Adnan Bey ve eşi memnuniyetle
bizi evlerine buyur ettiler. Daha sonra birlikte kahvaltı yaptık.
Eşyalarımız gelinceye kadar, onların evinde misafir olduk. İçten
ilgi ve sevgileri, eşimin üzüntü ve hayal kırıklığını oldukça
azaltırken beni de rahatlatmıştı. Lojman olup olmadığını sorduk.
Araştırıldı, hemen hazır elde lojman olmadığı anlaşıldı. Lojman
buluncaya kadar eşyamızı İl Millî Eğitim Müdürlüğüne ait bir
depoya koyduktan sonra kendimiz de Ziraat Bankasının
misafirhanesine yerleştik...
Eşim 5 Mayıs 1975 Pazartesi günü
Adliyeye giderek görevine başladı. Ben bir hafta Hakkâri’de
kaldıktan sonra tekrar Maden'e döndüm.
Maden'deki görevim haziran
sonunda bitiyor, temmuz başında da kısa dönem askerliğe gitmem
gerekiyordu. Maden'de oldukça zengin, bir köyün ağası olan Faruk
adında bir odacımız vardı. Evet hem ağa hem odacıydı! Murat
124 marka bir arabası vardı. Bir gün "Kaymakam Bey, ben
Hakkâri’yi ve o tarafları hiç görmedim. Gel Komiser R.'yi de
alalım, Silvan Malabadi Köprüsü, Hasankeyf, Batman, İdil, Midyat,
Şırnak, Uludere üzerinden Hakkâri’ye gidelim" dedi