Yaşlı başlı biri olan vatman
hafifçe geriye dönüp “Haklısınız beyefendi” diye bakmıştı
babama...
Tramvayın tatlı bir virajla eski
evlerin ve Osmanlı çeşmelerinin arasından kıvrıldığı yeri gördüm
mü, biletçinin “Tunus Bağııı!” diye bağırması bir
olurdu.
Paşa Kapısı Hapishanesi’nin tel
örgülü yüksek duvarları üzerinde nöbet tutan askerlere el sallamayı
ihmal etmezdim. Doğancılar Parkı'nın önünde durduğumuzda uzaktan
anneannemin ahşap evi görünürdü. Tramvay Ahmediye Yokuşu'ndan
aşağıya sallanır, kolumdan çekiştiren annemin;
“- Misafirler olacakmış Anneannen
de, onların yanında…” repliği sürerken, arkasından bakmaya devam
ederdim...