“Eh, canıma minnet, böyle bir
teklife hayır denilir mi? Kısmet ayağıma gelmiş oldu.”
İstanbul’dan, vatan-ı aslîm olan
Kahramanmaraş'a bir otobüs yolculuğum olmuştu... Yol boyunca, diğer
illerde olduğu gibi Adana'nın Pozantı ilçesinde de, daha çok yoldan
geçenlere hizmet veren ‘dinlenme tesisi’ adı altında çeşitli
lokantalar vardır... Oralarda; otobüs firmaları yarım saat kadar
mola verirler...
Talebelik yıllarımızda, bu
tesislerde namaz kılacak bir yer pek tahsis edilmez, kimse de bu
konuda bir gayret içinde olmazdı. Şimdi, bu tesislerde Cenâb-ı
Hakka şükürler olsun, pırıl pırıl mescitler, sıcak-soğuk suları ile
kurulama kâğıtları ile abdest alma imkânı olan mescitler
yapılmış... Allah vesile olanlardan razı olsun...
Genelde bu molalarda, namaz vakti
girmişse, ilk işim namaz kılmak olur... Tabii dinimize göre
“seferî” durumunda olunca hemen iki rekât farzı kılarım... Vakit
kalırsa sünnet ve duamı da ihmal...