“Bu arada gözüm düşüyor
böreklere… Nasıl canım çekiyor ve de karnım aç…”
O gün sabahleyin iş aramak için
evden çıkmıştım. Üniversite terk durumdaydım. Çünkü parasızlıktan
okuyamamıştık.
Ablam ve ben çalışıp evin
geçimini sağlamaya çalışıyorduk. Babamız vefat ettikten sonra
bunlara mecburduk.
Öğleye kadar birkaç yere
müracaat ettim. İş yoktu… Artık hem yorulmuş hem acıkmış daha da
fenası ümidim bugün de kalmamıştı…