Soracaklarımı soracak, alacağım
cevaplara göre de “olur" veya "olmaz” diyecektim...
Gülsuyu kokan temiz, loş ve dar
bir avludan geçerken çok heyecanlıydım. İçimdeki ruh hâlimden olsa
gerek; yürüdükçe uzuyor gibiydi koridor. Ben, yürüyorum, o
tükenmiyor… Adımlarımı tutan mı vardı ne? Sanki hepten bitip
yıkılacakmışım gibiydim. Tıpkı kalbim gibi apartman da bir
daralıyor, bir genişliyor ama asla kısalmıyordu. Pek heyecanlıydım
anlayacağınız... İlk defa göreceğim kızcağızı düşünerek
girdiğim odanın tavanı yüksek...