Dört harf tek kelimeden oluşur “dede” ismi. Kimine
göre her zaman evde duran, kimine göre beş vakit camiye gidip
gelen, elinden bastonunu hiç düşürmeyen ihtiyarcıklardır… Ama
onların torunlarına olan sevgisi birer merhamet abidesidir. Dedeler
şefkat yumağı mübarek insanlardır.
Dedeler, kimine göre bakımı bir dert olan, insanın
başına dert olan hatta evde fazlalık olarak görülen hatta zengin
ise mirasına konmak için ölümü beklenen, fakir ise bakımevine terk
edilen veya edilmek istenen bedbaht insanlardır.
Nineler de öyledir ama ben bu duygularımı dedem
Necati Çiçekçi ile diğer dedem Bedir Çiçekçi ile ilgili
paylaşacağım… Onlar iki kardeş ve iki dünür, benim de iki
dedemdir…
Düşünüp baktığınız zaman her iki durumda da hayatı
görmüş geçirmiş her zaman tecrübesine ihtiyaç duyduğumuz
merhametine, şefkatine ve duasına muhtaç olduğumuz ailemizin en
büyüğü en kıymetlisi başımızın...