“Esen deli rüzgârların sesi, nehrin yamacındaki o kamışın tadı bile aynıydı...” Hayretler içinde, ciddi olup olmadığımı anlamak için çehremi süzdüler. Damadım Adnan konuştu bu sefer: “Baba onlar gerçek değiller ki sen neden inanıyorsun onlara, gerçek hepimizin seni çok sevmesi ve senin iyiliğini istemesi” Kaşığımı yavaşça bıraktım. “Öyle olsun bakalım, ben az dolanmaya...