"Bir cuma sabahıydı... O meçhul
evden bir adamın çıktığını görünce hemen meraklandım!"
Aslında ne olurdu her kim olursa
olsun konuşup görüşülse idi… Hemen hepimizin kafasında art niyet,
ön yargı, peşin hüküm… Ardından da dedikodu… “Gerekirse mahalleden
kovmak lazım" bunları, polise şikâyet etmek lazım” filan
diyorduk.
"Haydi gidip konuşalım" denilse
hemen herkes bir bahane ile oradan uzaklaşıyordu... Günler birer
ikişer ilerlerken mahalleli kadınların derdi o meçhul ev ve o evde
yaşananlar olmuştu…
Bu sürede gelip gidenler de
fazlalaşmaya başlamıştı. Bizim de huzurumuz gittikçe
bozuluyordu...