“Bir an bile tereddüt
etmeden doğruca gidip tren biletini bir gün sonraya
erteledik...”
Ne kadar uğraşsam da o iki dersi
verememiştim. Mahcup ve üzgün bir hâlde memleketime gitmek için
aynı gün gece saat 24.00’e tren bileti aldım. Necati Özfatura
Abi'mle vedalaşmak ve neticeyi kendilerine arz etmek üzere evlerine
gittim. Apartman girişinden daire ziline basınca yukarı çıkmamı
beklemeden hemen 3. kattaki dairesinden çıkıp hızlıca kendileri
aşağıya inmeye başladılar.
Yanıma geldiklerinde sevinç ve heyecanla hemen;
Yanıma geldiklerinde sevinç ve heyecanla hemen;
“Ali ne oldu?” dedi. Ben de
2 dersten sınıfta kaldığımı söyleyince neşelerinden hiçbir şey
kaybetmeden tebessümle dediler ki:
“Ali hani bir ay kadar önceki
görüşmemizde sana demiştim ya, moralini sakın bozma, sınıfını
geçeceksin, diye. İşte o his hâlen içimde aynen
duruyor.”
Böyle söyledikten sonra
duraksayıp gözlerini bir müddet kapatarak tefekküre daldılar. Sonra
bana dönüp “Peki program nasıl” dediler. Ben de bu geceye bilet
aldığımı söyleyince: