“Sabah kontuarda rapor ve 260 lira bilet farkı isteyen genç
gitmiş, gündüz çalışanlar gelmişti...”
Uçağa alınmam için rapor istendiğini bu konuda nasıl bir yol
izlemem gerektiğini öğrenmek için üstelik görevlilerce
yönlendirildiğim için gittiğim odasında, beni bir kelime olsun
dinlemeyen doktor bir de görevlileri çağırıp kovdurtmuş, hakkımda
şikâyette bulunmuştu.
O an anladım ki her taraf âdeta robotlaşmış… Bir insan o kapıdan
içeri girerse sırası gelmiş hasta olmalı. Bunun dışında kimseye bir
kelime dahi konuşmaya tahammül kalmamış.
Bu da beni ayrıca kahretti… Sabah saat 04.00’ten saat 10.00’a kadar
%93 engelli hâlimde derdimi anlatacak bir yetkili bulamamanın
sıkıntısını doktorla paylaşacağım ümidiyle gittiğim hastanede bir
de doktor tarafından kovulmuştum.
Çevremde tanıdık bildik dostlarımızın yardımıyla yönlendirilip
nihayetinde o gün “uçağa binebilir” raporumu alarak saat 15.00’te
kalkacak olan uçağa yetişmek üzere havaalanına gittim.
Sabah kontuarda benden rapor ve 260 lira bilet farkı isteyen genç
gitmiş, yerine iki tane gündüz çalışan eleman gelmişti. Kendilerine
raporu ve kimliği uzatıp benim durumumun ne olduğunu öğrenmek
istedim. Yan taraftaki bayan memur adımı duyunca “tamam beyefendi
sizin biletiniz hazır. Tüpünüzü de boş olarak bagaj bölümüne
alacağız” dedi.