“Bilekliğinin en son nerede farkındaydın?
Bilekliği kolunda ne zaman hatırlıyorsun?”
Bir
tarihte İstanbul’dan misafirlerimiz gelmişti. Onları çeltik üretimi
yaptığımız köyümüze götürdüm. Piknik yerimize araba gitmediği için
gideceğimiz yere binbir güçlükle ulaştık. Bu meşakkatli süreçte bir
ara kızımın “eyvah” demesiyle bir tuhaf olduk.
Biz
“ne var ne oldu?” diyecekken kızım büyük bir üzüntü içerisinde
“bilekliğim yok” dedi.
O
kolunu tutup sanki kolunda bilekliği arar gibi yaparken bu hiç
beklemediğimiz durum hepimizi şoke etti.
Kızım büyük bir üzüntü ve çaresizlik içinde kolunu
tutuyor. Kolundaki bilekliğin kolunda olmadığını kaybettiğini “tüh
ya ben ne yapacağım?” tarzında sözlerle dile...