Ses tonu iyilik saçıyordu.
Yamaç bir yerde tek katlı küçük evde yaşıyordu. Bilgili, kültürlü
insanlara yardım etmeyi seven biriydi...
Onun fikirleri pek çok insana
altın değerinde nasihatti. Bazı zamanlar içinden çıkılmaz
sıkıntıları çözmek için ona danışılırdı. Asıl adı Hikmet’ti. Fakat
çarşıdan gelirken, etrafına toplanan çocuklara şeker dağıttığı için
kendisine “Şeker Dede” diyorlardı. Bir çocuk gibi oyunlar kurup
oynar, oradaki çocukları etrafına toplayıp saatlerce
eğlendirirdi.
Sevgi doluydu… Kimseyi kırmaz,
tatlı diliyle doğruları anlatarak bilgeliğini konuştururdu.
Gencinden yaşlısına tüm mahallenin hayran kaldığı biriydi.
Çocukları gerçekten çok severdi.