“Burada bir sürü kabir var, bu kabirde yatanların
çoluk-çocukları, hanımları yok mu?”
Sevgili babamın vefatı bizim için çok acı olmuştu. Ama onun vefatı
sonrası annemin onun kabrine ve onun hatıratına gösterdiği sevgi
saygı ve ilgiyi anlatmadan geçemeyeceğim...
Hayat bu… Gerçekten de bir rüya gibi.
Hepimiz topraktan geldik toprağa dönmeyecek miyiz?
Babam vefat ettiği günden bugüne kadar aradan yıllar geçtiği hâlde
annem, evimize 2 km mesafede olan babamın mezarını yaz-kış fırsat
buldukça ziyaret ediyor. Çam ağacına bir bidon, bir bez ve bir de
süpürge asmış. Her gittiğinde onlarla kabrin etrafını temizliyor,
evden götürdüğü çiçekleri mezarın üzerine dikmiş, sürekli
suluyor.