“İçim o kadar acıdı ki, derdimi
sizinle paylaşmak istedim. İbretlik yaşanan hayatlar...
İki ay önce annemin doğalgaz
aboneliği için başvurmuştum. Ablamı aradım imza vermesi için ama
isteğimi geri çevirdi. Şaşırdım ama niyetini nereden bileyim.
Aboneliğe kendim müracaat ettim. 77 yaşındaki annem artık iki kat
merdivenle odun taşımayacak soba derdi ortadan kalkacak, sıcacık
oturacaktı... İstanbul’a döndükten çok kısa sonra annem
telefonda ağlıyordu:
“Ayşe’m! Ablan doğalgazımı
kestirdi!..”
Şoka girdim. 19 Kasım 2018,
Mevlid Kandilinden bir gün sonra, görevliler “Teyzeciğim, inan
kesmek istemeyiz ama mecburuz hakkını helal et” diyerek gazı kesip
gitmişler.
Ben sanki kanatlarımı çırparak
annemin yanına yola çıktım. Ablam anneme bunu nasıl yapar aklım
almıyor. Annemi elektrikli sobanın karşısına oturtup ne yapacağımı
düşündüm... Ocak çalışmıyor, sıcak su yok. Annem buz gibi evde
buz gibi suyla abdest alıyor... Bu arada günler geçiyor.
Ablamın, doğalgazı nasıl ve kimleri araya koyup kapattırdığını
öğreniyor daha da üzülüyoruz ama elimizden bir şey gelmiyor.
Annemin nasıl ağzı dualı bir
insan olduğunu bilen birileri araya girmesine rağmen doğalgazı kes
emri vermiş.
Annemin çok mutlu olduğu
doğalgaz sevinci, kendi evladının soğuk yüzünü göstermesiyle son
buluyor. Oysa doğalgaz peteklerini döşetirken sevinen annemin
hâlini bir görseydiniz... Ablamın para karşılığı doğalgazını
açtıracağını duyup bir kere daha üzülüyor...
Annemin oturduğu ev iki katlı,
bahçeli eski bir ev. Rahmetli babamın 20 sene önce yine ablamın
isteğiyle bizlere verdiği ama annemin de ölene kadar oturmasını
vasiyet ettiği bir ev.
Ben yetkili yerleri bir hafta
boyunca aradım. Aramadığım yardım istemediğim yer kalmadı ve
sonunda bir dilekçe vererek o kaymakamdan Allah razı olsun, 30
Kasım 2018 cuma günü doğalgazı yeniden açtırmayı başardım.
İnanın çok sıkıntılar çekerek
başardım bunu. Allah rızası için, annemin duası için yaptığım için
seviniyorum. Annemi yaşadığı sürece ablamın “o ev benim, soba kurup
otursun” dediği; benim de “o ev annemin” dediğim evde mutlu
sıcak içerisinde rahat ettirdiğime seviniyorum...
Bu kadar yazabiliyorum
yaşadıklarımı. İnanın sayfalar almaz. O kadar içim acıyor ki,
derdimi sizinle paylaşmak geldi hatırıma. Bir yerlere birilerine
ibretlik bir yaşanmış hayatlar...
Ablamın annemi senelerdir evden
atmak istediğini biliyordum ama böyle anneme acımasızca davranarak
para mal elde edeceğini hiç düşünmemiştim!..
Ayşe İ.-İstanbul