Çocukluğumu ve köyümde yaşadıklarımı anlatmaya bugün de devam
ediyorum...
Eniştem Cebrail Hoca ve diğer komşular babamı hayretler içinde
dinleyip anlattıklarını âdeta kaydediyorlardı. Babamın ağzından
çıkan her konuşmayı büyük bir merakla bekliyorlardı.
İkide bir de “Ordumuz Peygamber ocağıdır elhamdülillah” diye
seviniyorlardı.
Babam, “işte o bahsettiğim komutan bu elimde gördüğünüz kitapları
bana verdi” dedi. Kitaplar mavi kırmızı beyaz renkte küçük
risaleler hâlindeydi. Birisini hemen elime aldım “İman ve İslam”
kitabıydı. Üzerinde “Yayına hazırlayan Hüseyin Hilmi Işık”
yazılıydı.
1969-70 yılının bahar aylarıydı. Babam ve Cebrail Hoca bir müddet
bu kitapları okuyup üzerinde münazaralar yaptılar. İlk defa
“Vehhabi” kelimesini o zaman duydum. Eniştem Cebrail Hoca
babama...