“Derslerde sıkıntılar başlamış
ailemle iletişim artık buğulu hâle gelmişti. O ildeki son
aydı...”
Onlar beni değerli
görmüyorlardı!.. Onların gördüğü, aylık düzenli olarak harçlığı
yatan saf bir memur çocuğu olmamdı. O zamana kadar sigara içmemiş
olmam bile onlar için bir şanstı. Çünkü ilk planları beni sigarayla
tanıştırmak olmuştu. Bunu bana “başına gelen sıkıntıları sigara
içerek rahatlama” komplosu altında sunmuşlardı. Bilinçaltıma ince
ince işlemişlerdi. Bir kaçtım iki kaçtım derken bir gün telefonda
ailemle...