“Kaçırdık” diyerek hayıflanmaya
başladı. Yapılacak bir şey yoktu. “Otele mi gideyim, geri köyüme mi
döneyim” diye düşünürken, o ara garaja iki kişinin geldiğini
gördü.
“Her hâlde bunlar da
Sandıklı’ya gidecekler, fakat belli ki benim gibi geç kalmışlar”
şeklinde düşünürken, gelenler kendisine selam
verdiler.
Osman selamlarını alırken;
“Sandıklı’ya mı gidecektiniz?” diye sordu. “Evet, herhâlde geç
kaldık, ortada araç yok gibi” dediler.
Osman üzgün bir tavırla, “az
önce gitmiş, ben de yetişemedim” dedi. Fakat yeni yolcuların
gelmesinden ümitlenmişti. Birbirleriyle, “ne yapabiliriz”i
konuşmaya başladılar.