“Şurda bir garip ölmüş
diyeler/Üç günden sonra duyalar/Soğuk su ile yuyalar/Şöyle garip
bencileyin.”
Köyümüze gelen genç müezzini
köylü pek sevmişti… Bu güler yüzlü genç ezan okumaya başlayınca
yüreğimiz ferahlar gönlümüz mest olurdu.
Müezzinin köyden ayrıldığı
zamanlar çok ender oluyordu. Ama çok az da olsa bir işi çıkıp
ayrılacağı vakit en azından imam efendinin haberi olurdu.
Bu defa nereye gittiğinden
kimsenin haberi olmamıştı? Aradan bir hafta geçmesine rağmen
müezzin efendiden haber alınamamıştı. Öğrenildiğine göre
memleketine de gitmemişti.