“Dört başı mamur bir tahlil
tetiktik ne varsa yapmaya başladılar. Saat de
ilerliyordu...”
Rutin kontrol için gittiğimiz
özel hastanede doktor eşime hemen ameliyat olacak deyince şaşırmış
razı olmak istememiştim ama doktor “hastanız ölür” deyince korkup
ertesi gün saat 11.00’e randevu işlemi yaptırıp hastaneden
ayrıldık.
Ama sinirimiz allak bullak,
morallerimiz altüst olmuş hâldeydi. Bir saate baktım, 14.00 olmuş.
Sabah saat dokuzdan öğle ikiye kadar hastanede gergin bir şekilde
bu korkunç sürprizi yaşamıştık. Kolay değildi.
Hastaneden çıkıp eve giderken
hatırıma geldi. Eşimin devlet hastanesinde çalışan kardeşi vardı.
Dedim ki: