“Ali Ağa’nın yüzü kıpkırmızı
olur. Ter su içinde kalır. Gerçekten edep timsali bir
insandır.”
Çaresi yoktur veremin o
zamanlar… Ve yataklara düşüp de ölümü beklediği günlerden birinde
ninemi çağırır yanına. Ona der ki:
“Benim günlerim artık sayılı.
Sana iki vasiyetim olacak...”
Bu söz üzerine ninem dedemin baş
ucuna oturup hıçkırarak ağlamaya başlar. Ama dedem onun ağlamasına
aldırış etmeden vasiyetini açıklar: