“Evde makarna yapar bulgur pilavı yapar ama hiç bundan babama asla şikâyet etmezdi...” Anneannem dul bir kadın olarak hem akrabası hem oğlunun astsubaylık devre arkadaşı hem de akrabası olan babamla annemi, rahat etsin diyerek 16’sında nişanlamış. Ama babaannem oğlunun düğün hazırlıkları sırasında bir tren kazası geçirmiş ve ayakları kesilmiş. Bu durum ileriye dönük planları altüst etmiş. Ve annem sınıf arkadaşı ve ondan küçük olan babamın kardeşlerinin yengesi olarak gelin oluvermiş. Birden hayatın içinde buluvermiş kendisini. Zorlukların ve o zamanki şartlarda yoklukla kalabalık bir aile içinde büyümüş. Ardından doğu görevi iyi günler gelmiş olsa da o da ihtilal ve babamın hapishane günlerini getirmiş ardından... Babam idamla yargılanacakken tahliye olmuş. Sonrasında Ankara günleri ve bendeniz...