Anlatılsa da tadı çıkmaz…
Hatıra çayda dem gibidir kahvede kıvam gibi… Buğusu tütse de
köpüksüz olmaz… Ağız laf yapsa da gönülsüz olmaz…
“Aşırı cömertmiş usta… Bir
gelenek yaşatıyormuş hâlen tamirhanede… Dile kolay tam kırk sene
boyunca her cuma kuru fasulye pişiriliyormuş dükkânında… Elli
altmış kişilik sofra…
Duygulanmamak elde mi… Hey
koçum be… Her semtte senin gibi bir babayiğit çıksa, yedi düvele
nam salarız yeniden alimallah…
Çok duygulandım… Bir yediren
insana çok gıpta ederim, bir de Allah rızası için birini giydiren
insana… Bunlar en insani olan yardımdır çünkü…